Αναμφισβήτητα, εμείς οι γονείς αγαπάμε τα παιδιά μας, τα νοιάζομαστε, τα φροντίζουμε, τους προσφέρουμε όσο το δυνατόν περισσότερα προκειμένου να τα βλέπουμε ευτυχισμένα.
Καθημερινό μέλημα μας, είναι να μην στερηθούν τα παιδιά μας τίποτα, να μην παραπονεθούν, να μην στενοχωρηθούν.
Επαναστατικο δεν ειναι να καταγγελλεις αλλα να δημιουργεις
Η εμβάθυνση στην ψυχή δεν είναι αποκομμένη από την πραγματικότητα. Αντίθετα, μπορεί να αποδειχθεί το κλειδί για να αντέξουμε, να κατανοήσουμε και να νοηματοδοτήσουμε τη ζωή, ακόμη και στις πιο σκοτεινές της στιγμές μας διαβεβαιώνει ο γνωστός παιδοψυχίατρος – ψυχοθεραπευτής, διευθυντής του Κέντρου Παιδοψυχικής Υγιεινής και συγγραφέας Δημήτρης Καραγιάννης
Πώς μπορούμε να μιλήσουμε στα παιδιά για τα λάθη και την αποτυχία.
Δώστε σημασία στα συναισθήματα του παιδιού σας. Ακόμη κι αν εσείς δεν θεωρείτε ότι είναι και τόσο σοβαρό γεγονός το ότι το παιδί έκανε ένα λάθος ή είχε μια αποτυχία, δώστε του να καταλάβει ότι το νιώθετε, και δείξτε το και με τα λόγια σας.
Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να πείτε: «Βλέπω πως είσαι πραγματικά στενοχωρημένος που δεν κατάφερες να μπεις στην ομάδα» ή «κατανοώ απολύτως πόσο στενοχωρήθηκες που έσπασε το παιχνίδι σου όταν το πάτησες κατά λάθος». Πρόκειται μάλιστα εδώ για ένα βήμα που συχνά παραλείπουμε να κάνουμε – και μετά αναρωτιόμαστε για ποιο λόγο τα παιδιά μας δεν θέλουν να μας μιλήσουν ή νιώθουν πως δεν τα καταλαβαίνουμε.
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;
Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
Προσπαθούμε να ορίσουμε την ευτυχία με όρους μη ύπαρξης προβλημάτων. Όμως, αυτό είναι μόνο μια παιδική φαντασίωση. Δεν υπάρχει ζωή χωρίς προβλήματα. Βέβαια, τα προβλήματα δεν είναι μόνο αρνητικά, είναι και θετικά. Όσο προχωράμε στη ζωή μας, ανεβαίνει ο πήχης, αναπτυσσόμαστε. Στη διάρκεια αυτής της διαδρομής δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τις αποτυχίες, τις αστοχίες, τις προσβολές ή τη φυσιολογική φθορά.
Αντιθέτως, αν δίνουμε μεγάλο βάρος σε αυτά, σε βαθμό που να καθορίζουν τη ζωή μας, το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να γινόμαστε περισσότερο μίζεροι και να μιλάμε με απογοήτευση για τις ανθρώπινες σχέσεις. Τα λάθη είναι το εφαλτήριο για να εξελιχθούμε και να γνωρίσουμε αθέατες πλευρές του εαυτού μας. Η αποτυχία μπορεί να γίνει η αιτία για επαναπροσδιορισμό στόχων και την αναζήτηση μιας ποιοτικότερης ζωής. Οι δυσκολίες της ζωής πρέπει να μεταβολίζονται.
Δημήτρης Καραγιάννης MD, PhD, Παιδοψυχίατρος, Υπαρξιακός Συστημικός Ψυχοθεραπευτής ζευγαριών, ομάδας και οικογένειας.
Ακόμα κι αν υπάρχει βιαιοπραγία προς το δικό μας παιδί δε σημαίνει ότι η τιμωρία του άλλου παιδιού και ο χαρακτηρισμός του ως «κακό παιδί» το βοηθάει. Θα πρέπει να μας προβληματίζει η συμπεριφορά του δικού μας παιδιού – ακόμα κι αν είναι η αδράνεια του.
Συστημικη Υπαρξιακη Ψυχοθεραπεύτρια
«Ποτέ δεν είμαστε τόσο ανυπεράσπιστοι απέναντι στα βάσανα όσο όταν αγαπάμε, ποτέ τόσο απελπισμένα δυστυχισμένοι όσο όταν έχουμε χάσει το αντικείμενο αγάπης μας ή την αγάπη του.»
Sigmund Freud
Παίζουμε με ίσους όρους !
Μαθαίνουμε το παιδί μας να παίζει με ίσους όρους. Αν παίζει με μικρότερα ή μεγαλύτερα παιδιά μην βασιζόμαστε στο μύθο «Είναι μικρότερο και δεν καταλαβαίνει άρα πρέπει να γίνει το δικό του». Και στις δύο περιπτώσεις (όταν το δικό μας είναι το μικρότερο ή το μεγαλύτερο) αδικείται.
2025
Η έναρξη ενός έτους σηματοδοτεί πληθώρα ευχών για νέα ξεκινήματα. Νέα ημερολόγια χρησιμοποιούνται για καινούργια ανανεωμένη στοχοθεσία που ευχόμαστε να πραγματοποιηθεί στο έτος αυτό. Και αντίστοιχα το τέλος της χρονιάς μας βρίσκει απογοητευμένους αν οι στόχοι (εφικτοί ή όχι για την κάθε χρονιά) δεν έχουν γίνει πραγματικότητα. Γιατί πρέπει οι στόχοι να μπαίνουν στη νέα χρονιά; Αν μια επιθυμία προσδιοριστεί στο μέσο της χρονίας δε θα έχει την ίδια βαρύτητα και σημασία; Και αν δεν πραγματοποιηθεί είναι λόγος παραίτησης και απογοήτευσης;; Μήπως οι αλλαγές πραγματοποιούνται όταν αποφασίζουμε να τις υλοποιήσουμε;; Κάθε μέρα είναι μια νέα αρχή. Αρκεί να κάνουμε την αλλαγή..
Κόντη Αλεξία- Κοινωνική λειτουργός - Συστημικη Υπαρξιακη Ψυχοθεραπεύτρια
Εάν η σχέση με την μητέρα σας δεν ήταν καλή, η μητέρα σας ήταν λίγο ψυχρή, δεν είχε την δυνατότητα να σας αγαπήσει γιατί και αυτή δεν είχε αγαπηθεί από την μάνα της κλπ σας μένει ένα μεγάλο κενό μέσα σας, η ανάγκη για αγάπη, για χάδι , για αγκαλιά, για όλα αυτά που προσφέρει μία σχετικά καλή μητέρα, γιατί τέλεια μητέρα δεν υπάρχει καμία.
Αλλά η ανάγκη αυτή μας κάνει αργότερα να παντρευόμαστε ένα πρόσωπο που είναι σαν την μάνα μας, δηλαδή πάλι ψυχρό κ δύσκολο γιατί αυτήν την σχέση ξέρουμε, γιατί ασυνείδητα νομίζουμε ότι αν πάρουμε αυτήν θα την αλλάξουμε επειδή στην αρχή η σχέση εξιδανικεύεται κ αι βλέπω αυτήν την ψυχρή την γυναίκα αυτή σαν πολύ θερμή κ ότι με αγαπάει αλλά τελικά παίρνω το ίδιο πρότυπο και ύστερα από λίγο αρχίζουν οι καβγάδες, δεν μ’ αγαπάς, δεν με φροντίζεις.
Ματθαίος Γιωσαφάτ
Τα οφέλη του παιχνιδιού είναι:
Ανάπτυξη της κινητικότητας και των αισθητηριακών λειτουργιών του παιδιού.
Ανάπτυξη των νοητικών ικανοτήτων του παιδιού
Έκφραση συναισθημάτων
Έξαψη της φαντασίας του παιδιού
Κοινωνικοποίηση μέσω του ομαδικού παιχνιδιού
Γνωριμία με άλλα παιδιά
Απόκτηση αυτοεκτίμησης
Και όλα αυτά μέσα από την διασκέδαση
Να διαπραγματευθούμε τις δυσκολίες μας.
Κάποιες στιγμές στη ζωή μας νιώθουμε δυσκολία απέναντι στα θέματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, αυτό το παθαίνουν και αρκετοί ειδικοί στα θέματα ψυχικής υγείας. Οι άνθρωποι λοιπόν τη δυσκολία την αντιμετωπίζουν σαν κάτι κακό. Το υποκειμενικό συναίσθημα της δυσφορίας, της λύπης, του φόβου, του πόνου, της αίσθησης ανικανότητας, της αίσθησης αδιεξόδου, του άγχους, της έντασης, την καταγράφουν σαν κάτι μόνο αρνητικό, σαν δυσλειτουργία. Αρχίζουν τότε να διερωτώνται «τι έφταιξε», «που έφταιξα;», «ποιος φταίει;», «μήπως φταίει ο άλλος… μήπως φταίω εγώ;». Δημιουργείται μια κατάσταση όπου καταγράφονται όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα σαν αποτυχία. Όμως ας το δούμε όπως πραγματικά αντιστοιχεί. Πάρα πολλά θέματα που μας δυσκολεύουν στη ζωή μας δεν είναι ζητήματα δυσλειτουργίας αλλά καθαρά αναπτυξιακά.
Να το πω απλά: ένα παιδάκι 2,5 – 3 ,5 ετών είναι βέβαιο ότι θα αλλάξει παπούτσια πριν αυτά φθαρούν και αυτό όχι γιατί τα παπούτσια ή το πόδι του παιδιού είναι προβληματικά, αλλά επειδή το πόδι του παιδιού μεγαλώνει πιο γρήγορα. Εδώ λοιπόν υπάρχει μια δυσκολία καθώς πρέπει να πληρώσουμε για να πάρουμε καινούργια παπούτσια αφού το παιδί μεγαλώνει. Όμως εδώ έχουμε μια ευλογία! Αυτά λοιπόν είναι τα αναπτυξιακά προβλήματα.
Οι άνθρωποι που προσπαθούν να αποφύγουν το άγχος, τελικά το άγχος τούς συναντά στο λίγο.
Δημήτρης Καραγιάννης “Αλλάζει ο άνθρωπος;”
https://antistixi.gr/
¨Η αρκετά καλή μητέρα¨
Ο Winnicott, είναι ο πρώτος που μίλησε για την πραγματικά καλή μητέρα. Λέει ότι αυτή είναι η ¨αρκετά καλή ¨ μητέρα κι όχι η ¨λίγη¨ή η ¨πολύ καλή¨…….
Η λίγη μητέρα, είναι αυτή που μεγαλώνει το παιδί στερώντας του βασικές ανάγκες, όπως είναι η διατροφή, η φροντίδα, η προστασία του.
Η υπερβολικά καλή μητέρα είναι αυτή που ¨μπουκώνει¨ το παιδί, διατηρώντας το μονίμως σε μια κατάσταση κορεσμού. Διαλύει την επιθυμία του. Δεν του επιτρέπεται να ζητήσει κάτι, αφού πριν διψάσει του έχει το ποτήρι με το νερό…
Η αρκετά καλή μητέρα είναι αυτή που καλύπτει τις βασικές ανάγκες του παιδιού της , υλικές και συναισθηματικές, ωστόσο του λέει και όχι, Μια τέτοια μητέρα επιτρέπει την αυτονόμηση του παιδιού της.
#paidopoula🥳🫣😆
Διαβάζουμε προτάσεις βελτιώνοντας την αναγνωστική ικανότητα (βιβλίο Γλώσσας Α Δημοτικού)
Η ενότητα έχει στόχο την βελτίωση της αναγνωστικής ικανότητας αλλά και της γραπτής έκφρασης .Τα παιδιά καλούνται να διαβάσουν προτάσεις οι οποίες αποτελούνται αρχικά από μια λέξη και σταδιακά εμπλουτίζονται από νέες . Οι λέξεις αυτές είναι γνωστές στα παιδιά καθώς είναι λέξεις που εμπεριέχονται στα κείμενα του σχολικού βιβλίου της Α δημοτικού.
ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ
Το παιδί μου δεν τρώει!
Η έγκαιρη κλινική αξιολόγηση της σίτισης των παιδιών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες με την σίτιση είναι πολύ σημαντική προκειμένου να αντιμετωπιστούν έγκαιρα οι δυσκολίες, να αποφευχθεί η παγίωση ¨κακών¨ διατροφικών συμπεριφορών αλλά και να επιτευχθούν τα καλύτερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.