ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΜΑΘΗΣΙΑΚΩΝ ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ

Η συχνότητα της διάγνωσης μαθησιακών δυσκολιών στην χώρα μας αυξάνεται ακολουθώντας τα διεθνή δεδομένα. Παλαιότερα τα ποσοστά των παιδιών με μαθησιακά προβλήματα επί του γενικού πληθυσμού κυμαίνονταν μεταξύ 3% με 5%, ενώ σήμερα έχουν φτάσει διεθνώς έως και 20%(Bush, No Child Left Behind), Γεώργιος Δ. Σιδερίδης, Ελληνική Κλίμακα αξιολόγησης της ΔΕΠ/Υ-IV).

Με τον όρο μαθησιακές δυσκολίες εννοούμε μια ομάδα διαταραχών οι οποίες εκδηλώνονται με σημαντικές δυσκολίες στην απόκτηση και την χρήση ικανοτήτων ακρόασης, ομιλίας, ανάγνωσης, γραφής, συλλογισμού ή μαθηματικών ικανοτήτων. (Hammill 1990). Είναι εγγενείς διαταραχές και αποδίδονται σε δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος. Τις περισσότερες φορές βέβαια συνυπάρχουν με προβλήματα συμπεριφοράς, κοινωνικής αντίληψης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης καθώς επίσης και με χαμηλή νοητική ικανότητα, αισθητηριακή βλάβη στην όραση ή στην ακοή, συναισθηματική διαταραχή άγχους και ψυχολογικών προβλημάτων, χωρίς όμως να αποτελούν το άμεσο αποτέλεσμα όλων αυτών των καταστάσεων.

Σε μεγαλύτερη συχνότητα όμως από τον όρο μαθησιακές δυσκολίες χρησιμοποιούνται στις μέρες μας από ειδικούς και μη οι όροι Δυσλεξία και Δυσορθογραφία. Αποτελούν μια ξεχωριστή κατηγορία δυσκολιών που αφορούν τη μάθηση και πιο συγκεκριμένα την επεξεργασία του συμβολικού γραπτού λόγου. Η Δυσλεξία εκφράζεται με ασυνήθιστα επίμονη δυσκολία κυρίως στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων της ανάγνωσης και της ορθογραφίας. (Δώρα Δ. Μαυρομμάτη, Δυσλεξία φύση του Προβλήματος και Αντιμετώπιση,2004) . Ενώ η Δυσορθογραφία είναι η έντονη και επίμονη δυσκολία στην απόκτηση της δεξιότητας για ορθογραφημένη γραφή τη στιγμή που η δεξιότητα για σωστή γρήγορη και ευχερή ανάγνωση αναπτύσσεται κανονικά (Δώρα Δ. Μαυρομμάτη, Δυσλεξία φύση του Προβλήματος και Αντιμετώπιση,2004). Οι Ειδικές αυτές Εξελικτικές Μαθησιακές Δυσκολίες είναι δυσλειτουργίες που χαρακτηρίζουν ένα άτομο από τη γέννησή του και διαρκούν δια βίου. χωρίς αποτελούν συνέπεια της χαμηλής νοητικής ικανότητας, ψυχολογικών προβλημάτων ή άλλων κακών περιβαλλοντικών συνθηκών. Μερικά από τα πιο συνηθισμένα σημάδια που είναι συνυφασμένα με την δυσλεξία είναι τα παρακάτω:

• Στην πρώτη τάξη του δημοτικού δυσκολεύονται να μάθουν τα γράμματα της αλφαβήτου και αργότερα να συνθέσουν αυτά σε μια συλλαβή.

• Δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τα γράμματα εκείνα των οποίων οι ήχοι είναι φωνολογικά συγγενικοί (θ-φ, β-φ κ.α.).

• Συχνά παραλείπουν ή αντιστρέφουν γράμματα και προσθέτουν ή αντιμεταθέτουν συλλαβές.

• Διαβάζουν κάνοντας πολλά λάθη και κομπιάσματα και τις περισσότερες φορές συλλαβιστά.

• Γράφουν ανορθόγραφα ακόμα και λέξεις που τις έχουν πολλές φορές.

• Οι εκθέσεις είναι φτωχές με πολλά ορθογραφικά και συντακτικά λάθη.

• Αδυνατούν να θυμηθούν τις περισσότερες φορές ονόματα και σημαντικές ημερομηνίες.

• Δυσκολεύονται να μάθουν την προπαίδεια του πολλαπλασιασμού.

• Αποτυγχάνουν στην επίλυση προβλημάτων της αριθμητικής γιατί δεν έχουν καταλάβει τις περισσότερες φορές την εκφώνηση του προβλήματος.

• Τα τετράδια τους είναι τις περισσότερες φορές μουντζουρωμένα και κακογραμμένα.

• Έχουν μειωμένο συντονισμό κινήσεων στο μάθημα της γυμναστικής.

• Δυσκολεύονται να μάθουν κάποιο μουσικό όργανο εξαιτίας της αδυναμίας στην απομνημόνευση των συμβόλων ή εξαιτίας του μειωμένου συντονισμού των κινήσεων .