ΜΙΚΡΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ

Αν τα παιδιά/ σύζυγος πει/ κάνει…

Αποφύγετε να πείτε/ να κάνετε…

Μπορείτε να πείτε/ να κάνετε…

Αν τα παιδιά/ σύζυγος πει/ κάνει…

«Δε θέλω να πάω στο νηπιαγωγείο»

Αποφύγετε να πείτε/ να κάνετε…

«Μην είσαι χαζός/ή. Θα περάσεις πολύ ωραία εκεί».

Μπορείτε να πείτε/ να κάνετε…

«Ξέρω ότι είσαι λυπημένος/η και δε θες να πας. Αλλά μπορούμε να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο, όταν γυρίσεις πίσω».

Αν τα παιδιά/ σύζυγος πει/ κάνει…

«Μισώ το σχολείο και όλους εκεί. Δεν ξαναπάω»

Αποφύγετε να πείτε/ να κάνετε…

«Λοιπόν πρέπει να πας, επειδή το λέει ο νόμος».

Μπορείτε να πείτε/ να κάνετε…

«Καταλαβαίνω ότι είσαι δυστυχισμένος/η, επειδή θα πας στο σχολείο. Μερικές φορές πρέπει να κάνουμε πράγματα που θα προτιμούσαμε να μην κάνουμε. Ας έχουμε μια συζήτηση όταν επιστρέψεις».

Αν τα παιδιά/ σύζυγος πει/ κάνει…

«Μισώ τη ζωή μου. Εύχομαι να πέθαινα».

Αποφύγετε να πείτε/ να κάνετε…

«Πώς τολμάς να μιλάς έτσι, έπειτα από ότι κάναμε για σένα;»

Μπορείτε να πείτε/ να κάνετε…

«Πρέπει να νιώθεις πολύ άσχημα τώρα για να το λες αυτό. Υπάρχει τίποτα που θέλεις να μου πεις; Μπορώ να βοηθήσω με κάποιον τρόπο;»

Αν τα παιδιά/ σύζυγος πει/ κάνει…

«Καλά δεν το ακούς που κλαίει. Ούτε το παιδί δε μπορεί να κουμαντάρεις?»

Αποφύγετε να πείτε/ να κάνετε…

«Τι λες? Αφού ξέρεις καλύτερα από μένα γιατί δεν πας μόνος/η σου?»

Μπορείτε να πείτε/ να κάνετε…

«Είμαι πολύ κουρασμένος/η τώρα. Δε μπορώ να το χειριστώ. Μπορείς να με βοηθήσεις.»

Κόντη Αλεξία

Κοινωνική Λειτουργός